Spotkanie poświęcone twórczości Wisławy Szymborskiej odbędzie się 8 lutego br., początek o godz. 18:30 w M-GCK.
Prosimy o zabranie ze sobą ulubionego wiersza autorstwa Poetki – w trakcie spotkania będzie go można odczytać.
Patronem medialnym wydarzenia jest „Gazeta w Choroszczy”.
Wisława Szymborska, wybitna poetka, tłumaczka, felietonistka i krytyk literacki, uhonorowana m.in. Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury (1996) zmarła 1 lutego 2012 roku. Miała 89 lat.
Pisała z ogromną precyzją, oszczędzając słowo, ale też sięgała często do dorobku filozofów i nie szczędziła w utworach ironii i paradoksów. Próbowała sięgnąć poprzez język pełen zaprzeczeń do jak najpełniejszego wyrażenia zjawisk, które dotychczas wymykały się słowom. Jej twórczość ceniono w wielu krajach – utwory Noblistki przetłumaczono na kilkadziesiąt języków.
Wydała m.in. tomy wierszy: Dlatego żyjemy, 1952, 1954 (2. wyd.); Pytania zadawane sobie, 1954; Wołanie do Yeti, 1957; Sól, 1962; Sto pociech, 1967; Wszelki wypadek, 1972; Wielka liczba, 1976; Ludzie na moście, 1986; Koniec i początek, 1993; Chwila, 2002; Dwukropek, 2005; Tutaj, 2009; Milczenie roślin, 2011. Jej wiersze weszły do kanonu polskiej literatury współczesnej, ale nie ukazało się dotychczas pełne wydanie poetyckiego dorobku Noblistki.
Krytycy niekiedy wypominali jej zaangażowanie w tworzenie literatury socrealistycznej – pisała m.in. wiersze o Leninie i Stalinie. W 1966 roku Poetka wystąpiła z PZPR – od tego czasu kilkakrotnie aż do 1989 roku protestowała przeciw polityce ówczesnych władz, m.in. była sygnatariuszką tzw. Listu Pięćdziesięciu Dziewięciu. Intelektualiści wyrażali w nim sprzeciw wobec wpisania do ówczesnej konstytucji sojuszu ze Związkiem Radzieckim i kierowniczej roli PZPR. Noblistka rzadko wypowiadała się publicznie, nie chciała sięgać po „rząd dusz” i dbała przede wszystkim o słowo, czym bez wątpienia zaskarbiła sobie liczne grono czytelników.
WJC