Gwiazdami jubileuszowych XXX Dni Choroszczy będą zespół PUSTKI oraz Antonina Krzysztoń. Poza koncertem głównym 26 czerwca na Błoniach Jana Pawła II przygotowano mieszkańcom o wiele więcej atrakcji. Szczegółowy program już wkrótce.
PUSTKI
Radek Łukasiewicz – gitary, śpiew
Grzegorz Śluz – perkusja
Barbara Wrońska – śpiew, instr. klawiszowe
Szymon Tarkowski – bas
Zespół został założony w sierpniu 1999 roku w Ostrówku pod Warszawą przez gitarzystę Radka Łukasiewicza, perkusistę Grzegorza Śluza i śpiewającego basistę Janka Piętkę. Jako, że próby formacji odbywały się w komórce zwanej kolokwialnie “pustkami”, muzycy postanowili nazwać swój zespół – Pustki. Debiutancka płyta “Studio Pustki” ukazała się w 2001 roku. Album zebrał wiele pozytywnych recenzji w muzycznej prasie, a promująca go piosenka “Patyczak” zyskała status alternatywnego przeboju.
Niedługo po wydaniu debiutanckiej płyty, w 2002 roku, doszło do zmian w składzie. Zespół opuścili grająca na instrumentach perkusyjnych Milena Łukasiewicz oraz klawiszowiec Daniel Pigoński (który założył później takie formacje jak Elektrolot czy Polpo Motel). Nowym nabytkiem grupy został basista Filip Zawada. Janek Piętka, dotychczasowy basista, przejął natomiast funkcję klawiszowca. W tym zestawieniu personalnym nastąpił okres grania rozbudowanych, improwizowanych i w dużej mierze instrumentalnych kompozycji (występy m.in. na Festiwalu Wujek).
W 2004 wydany został wielowątkowy, eklektyczny album “8 Ohm”, na którym oprócz standardowego rockowego instrumentarium można było usłyszeć dźwięki saksofonu, skrzypiec, fisharmonii i wibrafonu. Według samych muzyków był on wyrazem tzw. Muzyki Ściany Wschodniej. Na płycie “8 Ohm” po raz pierwszy pojawiła się w składzie grupy grająca na skrzypcach i instrumentach klawiszowych wokalistka Barbara Wrońska.
W 2006 ukazała się trzecia płyta Pustek “Do Mi No”. Przyczyniła się ona do popularności grupy dzięki przebojowym piosenkom takim jak “Telefon do przyjaciela”, “Tchu mi brak”, czy “Słabość chwilowa”. Ukoronowaniem tej fali popularności był świetnie przyjęty koncert w ramach imprezy Open’er Festival w Gdyni 2006.
Oprócz nagrywania regularnych albumów zespół stworzył też muzykę do filmów “Doskonałe popołudnie” w reżyserii Przemysława Wojcieszka, “Marco P. i złodzieje rowerów” w reżyserii Bodo Koxa oraz do radzieckiego, niemego, przedwojennego filmu “Aelita”, którego reżyserem był Jakow Protazanow. Pustki napisały też muzykę do spektakli “Cokolwiek się zdarzy, kocham cię”, “Osobisty Jezus” i “Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”, wszystkie trzy przedstawienia w reżyserii Przemysława Wojcieszka.
Na początku 2007 doszło do kolejnych zmian personalnych w grupie – najpierw zespół opuścił basista Filip Zawada, a kilka miesięcy później wokalista i współzałożyciel zespołu Janek Piętka. Zespół postanowił jednak kontynuować działalność, funkcję głównego wokalu przejęła Barbara Wrońska, a w kwietniu 2007 basistą został Szymon Tarkowski, znany z takich formacji jak Wiosna czy Płyny. Grupa postanowiła wówczas przenieść na stałe swoją działalność z Ostrówka do Warszawy.
Pod koniec 2007 zespół nagrał dwie piosenki na składankę “Wyspiański wyzwala”, poświęconą poezji Stanisława Wyspiańskiego. Album promował utwór Pustek “Wesoły jestem”. Drugi utwór Pustek na tym wydawnictwie to “Jakżeż ja się uspokoję”, do którego nagrano również teledysk.
17 października 2008 ukazała się czwarta płyta grupy zatytułowana “Koniec kryzysu”, promowana singlem “Parzydełko”. Okazała się kolejnym przełomem w karierze zespołu, zdobywając jeszcze większą popularność niż jej poprzedniczka “Do Mi No”. Zespół zebrał znakomite recenzje, został nominowany do wielu prestiżowych nagród, takich jak Paszport Polityki czy Fryderyk. Radiowa Trójka oraz popkulturowe pismo “Pulp” uznały Pustki za zespół roku, a “Koniec kryzysu” za album roku 2008.
28 października 2009 na rynku pojawił się nowy album zespołu Pustki zatytułowany “Kalambury”. Tworzy go 12 piosenek z tekstami poetyckimi m.in. Danuty Wawiłow, Bolesława Leśmiana, Stanisława Wyspiańskiego, Tadeusza Gajcego czy Władysława Broniewskiego. Są to m.in. piosenki “Notes”, “Znój”, “Pożałuj mnie!” i “Wiersz o szukaniu”. Wraz z zespołem wykonują je zaproszeni goście – Katarzyna Nosowska i Artur Rojek.
29 października 2010 ukazało się pierwsze oficjalne DVD koncertowe zespołu, zrealizowane w podkrakowskiej Alwernii w ramach “Najmniejszego Koncertu Świata”. W programie koncertu znalazły się wybrane utwory ze wszystkich płyt Pustek, jedna piosenka premierowa oraz autorska wersja jednej z kompozycji formacji Republika.
materiały: www.pustki.pl
ANTONINA KRZYSZTOŃ
Zadebiutowała wraz z Andrzejem Wyrzykowskim w 1980 r. na Festiwalu Piosenki Zakazanej w Hali Oliwii w Gdańsku. Ten debiut zaowocował współpracą z kabaretem „Pod Egidą”. Po ogłoszeniu stanu wojennego zaczęła występować nieoficjalnie w mieszkaniach prywatnych, kościołach i wybranych klubach studenckich. W drugim obiegu ukazały się jej trzy pierwsze wydawnictwa (na kasetach magnetofonowych). W 1983 r. otrzymała nagrodę główną na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie oraz główną nagrodę FAMA. W latach 1984 – 92 współpracowała z gitarzystą Markiem Wallawenderem, będącym także aranżerem jej utworów.
Antonina występowała i występuje na wszystkich najważniejszych imprezach związanych z poezją śpiewaną (min. FAMA, Zamkowe Spotkania „Śpiewajmy Poezję”).
Wydawcą pierwszej oficjalnej kasety artystki, już w okresie demokratyzacji życia w Polsce, był Pomaton.
W listopadzie 1993 roku piosenka Perłowa Łódź zajęła pierwsze miejsce w plebiscycie Muzycznej Jedynki. To spowodowało, że Antonina stała się wykonawcą znanym szerszej publiczności.
Wiele osób kojarzy ją z czeskim bardem Praskiej Wiosny ‘68r. – Karelem Krylem. Jej interpretacje utworów czeskiego poety znalazły się na pierwszej kasecie, jeszcze z lat osiemdziesiątych, zatytułowanej „Ballady Karela Kryla”, wydanej w „podziemnym” wydawnictwie „Nowa”. Spotkały się one z uznaniem słuchaczy, jak również samego autora ballad. W rocznicę śmierci Karela Kryla ukazała się płyta Antoniny Krzysztoń zatytułowana „Czas bez skarg”, której była muzycznym producentem. Teksty większości piosenek przetłumaczyła Maryna Miklaszewska, współautorka libretta do musicalu „Metro”.
Przez długie lata współpracowała z dwoma muzykami – Słomą (instrumenty perkusyjne) i Kubą (bas), co zaowocowało płytami „Kiedy przyjdzie dzień”, „Pieśni Wielkopostne”, Wołanie”.
Antonina ostatnimi czasy gra wiele koncertów w kościołach, choć jej piosenki, mimo iż dokładnie określone światopoglądowo trafiały i trafiają do ludzi o różnych przekonaniach. Raczej stara się szukać tego co nas łączy i nie oceniać, raczej rozważać, zapraszać do zadumy i dialogu. Korzysta z folku, który kocha, co wyraźnie słychać w jej balladach. Piosenki i muzyka są różnorodne, więc właściwie każdy może coś znaleźć w tym dla siebie.
Współpracowała też przy projektach innych artystów, m.in. wielokrotnie z Michałem Lorencem, Grzegorzem Królikiewiczem przy spektaklu teatralnym. Współtworzyła muzykę do filmu dokumentalnego T. Wilde „Czas Słowian”. Była pomysłodawcą i kierownikiem muzycznym płyty „Każda chwila”, przy której współpracowała z Leszkiem Możdżerem, Adamem Pierończykiem, Kubą, Marcinem Pośpieszalskim, Joszko Brodą, Mieczysławem Litwińskim. Za ten projekt w 1999 r. otrzymała nagrodę Radia Niepokalanów.
Od roku 1994 współpracuje z gitarzystą Marcinem Majerczykiem, który także był wraz z nią kierownikiem muzycznym ostatnich dwóch płyt. Do zespołu również należy Paweł Mazurczak („Mrówka”) – bas i Mikołaj Wielecki („Miki”) – instrumenty perkusyjne (w tym właśnie składzie nagrała płytę „Dwa księżyce”, która ukazała się w październiku 2004 roku).
W chwili obecnej Antonina kończy pracę nad najnowszą płytą, która ukaże się jeszcze w tym roku.
Antonina jest nie tylko twórcą muzyki do większości piosenek, które śpiewa, ale także autorką tekstów. Pisała piosenki dla Mietka Szcześniaka, Michała Lorenca, a także do muzyki Wojciecha Konikiewicza. Współpracuje z pismem RUaH, w którym ma swoja stałą rubrykę „Zapistnik”.
materiały: www.antoninakrzyszton.art.pl